شرکت سیمان تهران در سال 1333 به عنوان سهامی خاص تاسیس شد و اولین واحد تولیدی این شرکت با ظرفیت ۳۰۰ تن در روز در سال ۱۳۳۵ مورد بهره‌برداری قرار گرفت. سیمان تهران در سال 1347 در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شد؛ ستران جزو اولین نمادهای بورسی پذیرفته شده در این بازار است.
همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید هزینه تعمیرات و سایر هزینه‌ها بیشترین سهم را در ترکیب بهای تمام‌شده سیمان تهران دارند.
نرخ فروش سیمان تهران در بورس کالا در محدوده 730 هزار تومان قرار دارد. به موجب قوانین جدید وضع شده، در صورت عدم معامله در کف قیمت، نرخ‌ها 5 درصد کاهش خواهند یافت.
معرفی
فولاد خوزستان اولین مجتمع تولید آهن و فولاد کشور به روش احیاء مستقیم و کوره قوس الکتریکی است که 12 فروردین 1368 افتتاح گردید. این شرکت با وسعت 3.8 کیلومتر مربع، در مجاورت شهر اهواز واقع شده است.
علت اصلی رشد سود فخوز در سال 1400 افزایش نرخ محصولات تحت تاثیر رشد قیمتهای جهانی و همچنین رشد قیمت دلار بوده که علیرغم کاهش مقدار فروش، مبلغ فروش حتی نسبت به دلار هم افزایش یافته است.
عمده هزینه‌های فولاد خوزستان مربوط به سربار تولید می‌باشد و دستمزد مستقیم پرسنل تولیدی بخش ناچیزی از هزینه‌های شرکت می‌باشد. عمده مواد مستقیم مصرفی شرکت مربوط به کنسانتره خریداری شده برای واحد گندله‌سازی شرکت می‌باشد.
• شمش CIS 500 دلار
• اسلب CIS 550 دلار
• دلار نیما 27,000 تومان
شرکت ارتباطات سیار ایران سال 82 با حکم شورای عالی اداری از مخابرات ایران جدا گردید. این شرکت در تاریخ 29/11/1391 در بورس اوراق بهادار پذیرفته و معامله شد. عمده درآمد شرکت از محل ارائه خدمات مکالمه و اینترنت به مشترکین دائمی و اعتباری است.
با توجه به وضعیت نقدینگی شرکت، به نظر می‌رسد در سالهای آینده خبری از توزیع سود حداکثری در مجمع نباشد.
عمده درآمد عملیاتی شرکت مرتبط با درآمدهای اینترنت و مکالمه سیم‌کارت‌های مشترکین اعتباری و دائمی است.
مطابق مصوبه سال 93، سقف نرخ هر دقیقه مکالمه سیم‌کارت‌های اعتباری و دائمی به ترتیب 899 و 599 ریال تعیین گردید و تاکنون افزایش نرخ جدیدی رخ نداده است. در این سال نرخ تعرفه عادی اینترنت برای سیم کارت‌های اعتباری و دائمی، 0.6 و 0.4 ریال برای هر کیلوبایت تعیین گردید.
به علت عدم رشد درآمدهای شرکت متناسب با تورم، هزینه مبتنی بر عملکرد به انداز هزینه‌های تورمی شرکت رشد نداشته است و سهم هزینه‌های تورمی از سهم هزینه‌های مبتنی بر عملکرد پیشی گرفته است.
با توجه به عدم افزایش نرخ مکالمات اپراتورهای تلفن همراه از سال 1393، درآمدهای عملیاتی متناسب با نرخ تورم رشد نکرده و در حال حاضر شرکت با مشکلات شدید نقدینگی روبرو شده است به‌گونه‌ای که هزینه مالی فصل به فصل افزایش یافته و نسبت جاری شرکت از بالای 3 به کمتر از 0.25 رسیده است.
• فروش سیم کارت‌های دائمی و اعتباری تا پایان سال به ترتیب 26 و 105 میلیون عدد
• افزایش حقوق و دستمزد معادل 50 درصد
• تورم عمومی معادل 40 درصد
• رشد سرانه مکالمه سیم‌کارت‌های دائمی و اعتباری به ترتیب 6.3 و 11 درصد
• رشد سرانه خدمات داده سیم‌کارت‌های دائمی و اعتباری به ترتیب 27.5 و 27.6 درصد
• سرانه آبونمان مشترکین، مکالمات بین‌الملل و ... ثابت لحاظ گردیده است.
• اپراتورهای تلفن همراه با رقابت منفی، اینترنت خود را با مقادیر کمتر از سقف تعیین شده ارائه می‌دهند، اما اکنون با حذف بسته‌های ارزان به دنبال افزایش درآمد هستند. افزایش درآمد تا آنجایی ادامه خواهد داشت که استفاده اینترنت همراه برای مشترکین به صرفه باشد، چراکه در غیر اینصورت به اینترنت‌های ثابت روی خواهند آورد یا مقدار مصرف خود را کنترل خواهند کرد و در دو حالت سرانه مصرف اینترنت و در نتیجه درآمد اپراتورهای همراه کاهش خواهد یافت.
رشد سودآوری شرکت تا حد زیادی متاثر از مجوز افزایش نرخ مکالمه می‌باشد.
پتروشیمی پردیس، بزرگترین مجتمع تولید اوره و آمونیاک خاورمیانه در تاریخ 28/05/1383 به صورت شرکت سهامی خاص تاسیس و در آبان سال 1390 در سازمان بورس پذیرفته شد. محل کارخانه در منطقه عسلویه می‌باشد. سهولت دسترسی به خوراک گاز طبیعی، خطوط حمل و نقل دریایی و برخورداری از تاسیسات ذخیره‌سازی و اسکله بارگیری اختصاصی برای صادرات محصولات، از جمله مزیت‌های شرکت است.
1) اوره حمایتی:
در سالیان گذشته نرخ فروش اوره حمایتی بر اساس قیمتهای تکلیفی ابلاغی شناسایی می‌گردید. از سال 93 اقدامات زیادی درخصوص آزادسازی نرخ اوره داخلی از سوی شرکت‌ها و سهامداران عمده این صنعت انجام شد. در تاریخ 18/07/97 به موجب مصوبه هیات وزیران "قیمت فروش اوره به شرکت خدمات حمایت کشاورزی به ازای هر کیلو 7,962 ریال تعیین شد و سازمان برنامه و بودجه موظف است مابه‌تفاوت حداقل قیمت کشف شده در بورس کالا با قیمت فروش شرکت‌های پتروشیمی به بخش کشاورزی را پس از حسابرسی یارانه‌ای در لوایح بودجه سنواتی پیش‌بینی نماید تا پس از تصویب و تخصیص اعتبار توسط وزارت جهاد کشاورزی در اختیار شرکت‌های مذکور قرار گیرد."
2) سایر اوره داخلی:
عمدتا در بورس کالا عرضه می‌گردد و بر اساس قیمت جهانی اوره، دلار نیمایی و عرضه و تقاضا تعیین می‌گردد و قیمت آن تقریبا نزدیک به نرخ اوره صادراتی است.
3) اوره صادراتی:
بر اساس قیمت جهانی اوره، دلار نیمایی و رقابت در بازار هدف می‌باشد.
مواد مستقیم مصرفی که همان گاز خوراک است بخش قابل توجهی از بهای تمام شده شرکت پتروشیمی پردیس را شامل می‌شود و هزینه دستمزد مستقیم هزینه بسیار ناچیزی در ادوار گذشته را شامل می‌شود.
با توجه به احتمال افزایش قطعی گاز در 4 ماه سرد سال و جمیع جوانب، به نظر می‌رسد شرکت پتروشیمی پردیس برای سال مالی منتهی به ۱۴۰۲/۰۶/۳۱ بتواند 2,950,000 تن اوره تولید کند و از این مقدار اوره تولیدی حدود 1,000,000 تن آن را به جهاد کشاورزی تحویل دهد و مابقی آن را صادر نماید.
تحلیل تکنیکال پتروشیمی شازند (شاراک)
در نماد شاراک وجود یک مثلث ریوس انقباضی مشهود است. این را میتوان از نسبت شاخه C در مقایسه با شاخه A فهمید. خوب است بدانید الگوی مذکور از 5 شاخه اصلاحی تشکیل شده است از این رو وضعیت فعلی قیمت در اواسط شاخه E ارزیابی می‌گردد. لذا انتظار میرود شاخه پایانی این الگو در محدوده 3.450 – 3.600 تومانی خاتمه یابد. لازم به ذکر است پس از تکمیل الگو حرکت پساالگویی باید شاخه E را به طور کامل بازگشت نماید.
با این اوصاف میتوان نماد شاراک را برای خرید در محدوده قیمتی یاد شده با حد ضرر 7 درصدی (محدوده 3.250 تومان) و حد سود 4.230 تومانی (بازدهی حدود 21 درصدی) زیر نظر داشت. با در نظر گرفتن مطالب بالا، این معامله از ریسک به ریوارد 1 به 3 برخوردار خواهد بود.
تحلیل تکنیکال ذوب‌آهن اصفهان (ذوب)
همزمان با ریزش بازار در سال 99 ذوب در قالب یک دیامتریک الماسی شروع به اصلاح کرد و گسترش یافت. ذوب تاکنون 6 شاخه از الگوی مذکور را به طور کامل به پایان رسانده است. از این رو موقعیت فعلی قیمت در اواسط شاخه Gارزیابی می‌گردد.
بر این اساس انتظار میرود شاخه G در محدوده 230-200 تومانی (باکس قرمز رنگ) به روند کاهشی خود خاتمه دهد. لذا معامله‌گران علاقه‌مند به این نماد می‌توانند برای ورود به معامله تا سطوح مذکور صبر نموده و پس از رسیدن قیمت به باکس قرمز (طبق منحنی ترسیمی) اقدام به ورود نمایند.
لازم به ذکر است ذوب با حدضرر 190 تومانی و تارگت اولیه 325 تومانی از ریسک به ریوارد 1 به 4.5 واحد برخوردار می‌باشد.
تحلیل تکنیکال سایپا (خساپا)
در سهام شرکت سایپا، پس از رشد حدود 50 درصدی قیمت (از 157 تومان تا 240 تومان)، همزمان با قرار گرفتن اندیکاتورها در ناحیه اشباع خرید، فشار عرضه افزایش یافت و به نظر این اصلاح تا زمان رسیدن قیمت به ناحیه کف کانال برابر با سطوح 199 – 202 تومانی ادامه داشته باشد.
تحلیل تکنیکال سرمایه‌گذاری خوارزمی (وخارزم)
تحلیل تکنیکال صنعتی بهشهر (غبشهر)
در نماد حفاری شمال با اتمام آخرین شاخه از دیامتریک و به طبع آن تکمیل شدن الگو، انتظار داریم قیمت در وهله اول برای تایید الگو دیامتریک و در قالب حرکت پساالگویی تا ابتدای شاخه G (سطوح 520 تومانی) به رشد خود ادامه دهد که آن رشد را حداقلی در نظر می‌گیریم. اما این پایان کار نیست و به نظر در روند صعودی شکل‌گرفته، قیمت تا تارگت 650 تومانی و در ادامه تا انتهای شاخه B (محدوده 800 تومانی) با نظر گرفتن اصلاح‌های مقطعی، به رشد خود ادامه دهد.
بر این اساس معامله‌گران می‌توانند نماد حفاری را با در نظر گرفتن حد ضرر 420 تومانی و حد سود حداقلی 650 تومانی زیر نظر داشته باشند. (این معامله دارای ریسک به ریوارد حدود 1 به 3 واحد می‌باشد.)
تحلیل تکنیکال دارویی رهآورد تامین (درهآور)
در نمودار درهآور شاهد تشکیل یک دیامتریک پاپیونی هستیم. البته عدم تشابه زمانی شاخه E با شاخههای همجهت نکته ابهام تحلیل است. اما با توجه به دیامتریک بودن نماگر صنعت و مجاز بودن تخطی حداکثر دوشاخه از قانون، میتوان از آن چشمپوشی کرد.
با این تفاسیر و با توجه به تکمیل 5 شاخه از الگوی مدنظر، موقعیت فعلی را در اواسط شاخه F ارزیابی میکنیم. لذا انتظار میرود درهآور پس از یک اصلاح کوتاهمدت تا سطوح 3.200 تومانی به رشد خود ادامه دهد.
لذا درهآور با حدضرر 2.200 تومانی و حد سود 3.200 تومانی (ریسک به ریوارد 1 به 1.5) گزینه مناسبی برای ورود در قیمتهای فعلی و حتی منفیها خواهد بود.
تحلیل تکنیکال آبسال از دو زاویه
زاویه کلاسیک: آبسال پس از اصلاح قیمت 55 درصدی به شکل CORRECTION ، در قیمتهای 570 تومانی اقدام به کف‌سازی نمود و با افزایش تقاضا و شکست دو مقاومت خط روند نزولی و خط گردن الگوی کلاسیک دوقلوی معکوس، تغییر روند داد.
بر این اساس انتظار میرود لابسا پس از پولبک به مقاومت شکسته شده 690 تومانی، با افزایش تقاضا در مسیر مقاومت 900 – 920 تومانی برابر با تراکم سقف ماژور قبل و FIBO RET 50% قرار بگیرد.
بهترین استراتژی برای معامله‌گری در لابسا، ورود در قیمتهای 760 تومانی و در نظر گرفتن حد ضرر 690 تومانی است. در واقع ریسک این معامله به ازای هر سهم در حدود 70 تومان و ریوارد احتمالی 120 تومان خواهد بود.
زاویه نئوویو : در نمودار لابسا، وجود شاخههای مشابه و تقارن نسبی الگو نشان از ایجاد یک دیامتریک دارد که 6 شاخه آن تکمیل شده است. بر این اساس موقعیت فعلی را در ابتدای شاخه G ارزیابی میکنیم.
لذا به نظر لابسا پس از رفت و برگشت کوتاهی در محدوده حمایتی 700 تومان (باکس قرمز رنگ) به سمت اهداف تعیین شده (945 تومان و در صورت گذر از آن 1.300 تومان) حرکت نماید.
از این رو علاقه‌مندان می‌توانند لابسا را در پایین‌های احتمالی با حد ضرر 570 تومانی مد نظر داشته باشند.
تحلیل تکنیکال فولاد مبارکه ( فولاد )
فولاد مبارکه پس از شکست خط روند نزولی در حوالی قیمتهای 1.250 تومان در مواجهه با تلاقی یکی از سقف‌های استاتیکی و باند میانی کانال ترسیم شده، با فشار عرضه روبرو گردید.
به نظر اصلاح قیمت در مقطع فعلی، پولبکی به مقاومت شکسته شده در حوالی قیمتهای 1.100 تومان باشد.
لذا معامله‌گرانی که قصد ورود به سهم در قیمتهای فعلی را دارند، باید محدوده 1.000 تومانی برابر با آخرین کف ماژور را به عنوان حد ضرر برگزینند.
فولاد در صورت واکنش به سطح حمایتی یاد می‌تواند در گام نخست تا مقاومت 1.250 تومانی پیشروی نموده و در صورت گذر از این سد به سمت قیمتهای 1.300 – 1.480 و در نهایت 1.700 تومان میل نماید.
نزدیک شدن اندیکاتور DT به ناحیه اشباع فروش می‌تواند عاملی برای خاتمه یافتن فشار عرضه و تغییر مسیر سهم باشد.
تحلیل تکنیکال سرمایه گذاری ملی ایران ( ونیکی )
در سهام شرکت سرمایه‌گذاری ملی ایران، پس از افت 40 درصدی قیمت (از 1.350 تومان تا 820 تومان)، همزمان با تشکیل الگوی چرخشی ENDING DIAGONAL و وقوع واگرایی مثبت بین نمودار و اندیکاتورها، قیمت موفق شد با قدرت بالا از مقاومت 900 تومانی عبور نموده و به روند نزولی میان‌مدتی خود خاتمه دهد.
بر این اساس انتظار میرود ونیکی پس از یک اصلاح موقت و پولبک به سطح 920 – 950 تومان، روند صعودی جدیدی را با هدف قیمتی 1.500 تومان برابر با سقف کانال فرضی ترسیم شده در راستای تکمیل آرایش AB=CD در پیش بگیرد.
البته دو سطح 1.150 و 1.350 تومان مقاومت‌های کوتاه‌مدتی هستند که ممکن است عاملی برای کُند شدن رشد قیمت باشند. زمان برآوردی رسیدن سهم به هدف 1.500 تومانی، نیمه دوم ماه آپریل 2022 برابر با اواخر اردیبهشت ماه خواهد بود.
چنانچه ونیکی نتواند تا زمان مقرر به هدف خود برسد، سیگنال خروج صادر خواهد شد. گفتنی است، حد ضرر این معامله محدوده 820 تومان خواهد بود. بنابراین ریسک به ریوارد این معامله حدود یک به 3 واحد می‌باشد.
بررسی وضعیت کلان شرکت‌های تولیدکننده روانکار نهایی
در حال حاضر در کشور سه نوع شرکت تولیدکننده روانکار نهایی وجود دارد:
• شرکت‌های دارای پالایشگاه تولید روغن‌پایه و روانکار نهایی
• شرکت‌های دارای سیستم تصفیه روغن کارکرده یا روغن سوخته
• شرکت‌های بلندینگ یا مخلوط‌کن روغن‌پایه و مواد افزودنی
از میان پالایشگاه‌های روغنی کشور، تنها 4 شرکت بورسی نفت بهران، سپاهان، ایرانول و نفت تهران تولید روغن‌پایه دارند و حدود 60 واحد بلندینگ خصوصی، روغن‌پایه خود را از این 4 شرکت تامین می‌کنند. سهم تولید روانکار نهایی 4 شرکت بورسی صنعت حدود 85 درصد می‌باشد.
تحلیل پورتر صنعت
پنج عامل پورتر
بسیار کم
کم
متوسط
زیاد
خیلی زیاد
قدرت چانه‌زنی خریداران
×
قدرت چانه‌زنی تامین کنندگان
تهدید ناشی از ورود رقبای جدید
تهدید ناشی از وجود کالاهای جانشین
شدت رقابت درون صنعت
ترکیب سهامداری – P/E و بتا صنعت
نماد
سهامدار عمده
ارزش بازار (همت)
P/E TTM
بتا (36 ماهه)
شرانل
سرمایه‌گذاری نفت و گاز پتروشیمی تامین - صندوق بازنشستگی کشوری
8.08
5.40
0.60
شسپا
گروه پتروشیمی تابان فردا - پالایش نفت اصفهان
16.05
5.19
0.62
شبهرن
بنیاد مستضعفان - گروه پتروشیمی تابان فردا - انرژی گستر سینا
11.96
5.78
0.79
شنفت
توسعه صنعت نفت و گاز پرشیا - گروه سرمایه‌گذاری تدبیر
14.3
10.41
0.97
نسبت تقسیم سود شرکت‌ها
فرآیند تولید صنعت
ساختار بهای تمام شده شرکت‌ها
همانطور که در نمودار فوق مشاهده می‌کنید، بخش عمده بهای تمام شده شرکت‌های روانکار، مواد مستقیم مصرفی می‌باشد. و از آنجا که بهای تمام شده، آیتم با اهمیتی در صورت سود و زیان این شرکت‌هاست، در ادامه به بررسی جزئیات آن می‌پردازیم.
همانطور که در نمودار فوق مشاهده می‌کنید، بخش عمده مواد مستقیم مصرفی شرکت‌ها، لوب‌کات است. در نتیجه تغییرات قیمت نفت و به طبع آن قیمت نفت کوره (مبنای قیمت‌گذاری لوب‌کات) روی بهای تمام شده محصولات تاثیر خواهد گذاشت.
مواد افزودنی، بسته‌بندی و روغن‌پایه‌های وارداتی در آیتم "سایر" طبقه‌بندی شده است. شرکت نفت بهران به دلیل سهم بالای تولید روغن‌های نهایی در سبد محصولات از مواد افزودنی، ملزومات بسته‌بندی و روغن‌پایه‌های وارداتی بیشتری استفاده می‌کند.
در میان شرکت‌های این صنعت، تنها شرکت نفت ایرانول قابلیت تولید قیر را دارد و بهای تمام شده وکیوم باتوم مصرفی برای تولید آن در آیتم "سایر" قرار گرفته شده است و به همین دلیل وزن این آیتم را بالا برده است.
با توجه به ادوار گذشته، میزان مصرف آیزوریسایکل در گزارش 9 ماهه شسپا باید اصلاح گردد و به حدود کمتر از 5 درصد کاهش یابد.
نکات مرتبط با مواد مصرفی شرکت‌ها
لوب‌کات:
لوب‌کات یکی از مشتقات نفت خام (برش 20 تا 25 کربن) می‌باشد که به عنوان خوراک اصلی تولید روغن‌پایه به کار میرود. نرخ لوب‌کات هر دو هفته یکبار بر اساس میانگین نرخ دلار نیمایی و میانگین نرخ نفت کوره HSFO180 فوب خلیج‌فارس (که با قیمت نفت ارتباط مستقیمی دارد) توسط شرکت پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی تعیین می‌گردد. معمولا میزان عرضه و تقاضا برای لوب‌کات در بورس کالا منطبق با یکدیگر است و عموما معاملات با رقابت اندکی و نزدیک به نرخ پایه انجام می‌شود. مطابق با قوانین جدید سازمان جهانی IMO (نهاد بین‌المللی کشتیرانی)، استفاده از نفت کوره، به ویژه نفت کوره با گوگرد بالا به عنوان سوخت کشتی‌ها در آب‌های بین‌المللی ممنوع شده و این موضوع باعث کاهش با اهمیت قیمت این محصول شده است.
شرکت‌های نفت ایرانول، بهران و پارس در مجاورت پالایشگاه نفت تهران قرار گرفته‌اند و عمده لوب‌کات خود را از طریق لوله و با هزینه کم تامین می‌کنند و مابقی لوب‌کات خود را از پالایشگاه‌های بندرعباس و اصفهان از طریق حمل‌ونقل زمینی تهیه می‌کنند.
قیمت لوب‌کات پالایشگاه تهران به دلیل کیفیت بالاتر آن نسبت به سایر پالایشگاه‌ها، کمی گران‌تر می‌باشد و این کیفیت باعث افزایش نسبت استحصال روغن‌پایه و افزایش کیفیت محصولات جانبی پالایش شده می‌باشد و بالاتر بودن کیفیت آن به دلیل فرایند اضافه لوب تاور این پالایشگاه می‌باشد.
شرکت نفت سپاهان در مجاورت پالایشگاه اصفهان قرار گرفته و عمده لوب‌کات خود را از این پالایشگاه و از طریق خط لوله تامین و مابقی را از پالایشگاه بندرعباس تهیه می‌کند. به علت تشابه زیاد سهامداران عمده شسپا و شپنا، در صورت کاهش تولید لوب‌کات، شسپا از امنیت تامین مواد اولیه بالاتری برخوردار می‌باشد.
در صورت حصول توافق و سرمایه‌گذاری خارجی روی پالایشگاه‌های کشور و اجرای طرح کیفی‌سازی، تولید نفت کوره نصف می‌شود و در نتیجه تولید لوب‌کات کاهش می‌یابد. پالایشگاه‌های روغنی باید خوراک خود را تغییر داده و در نتیجه بهای تمام شده آنها افزایش می‌یابد. هر چند زمان بهره‌برداری از طرح‌های کیفی‌سازی حدود 5 تا 6 سال بعد از سرمایه‌گذاری می‌باشد.
آیزوریسایکل:
آیزوریسایکل، محصول فرعی واحدهای آیزوماکس در پالایشگاه‌های نفت می‌باشد که به عنوان بخشی از خوراک واحدهای روغن‌ساز استفاده می‌شود. قیمت آیزوریسایکل تابع قیمت لوب‌کات می‌باشد.
مواد افزودنی:
مواد افزودنی جهت ساخت گریدهای مختلف روغن نهایی، به روغن‌پایه اضافه می‌شود. این مواد به طور کامل وارداتی می‌باشند.
روغن‌پایه گرید 2 و 3:
برای تولید روغن‌های نهایی با گرید بالا باید از روغن‌های پایه گرید 2 و 3 استفاده نمود که در حال حاضر هیچکدام از پالایشگاه‌های روغنی کشور تکنولوژی تولید آن را ندارند و این محصول را وارد می‌کنند.
نکات مرتبط با محصولات اصلی شرکت‌ها
روانکار نهایی:
به طور کلی روانکار نهایی به دو دسته، روانکار خودرویی و صنعتی دسته‌بندی می‌گردد.
حتی پس از حذف ارز 4.200 تومانی، نرخ روانکار نهایی خودروها (بنزینی و دیزلی) همچنان مشمول نرخ‌گذاری دستوری می‌باشد و آخرین افزایش نرخ آن در تیر ماه 1400 رخ داده است. با توجه به آنکه قیمت روغن‌های خودرویی به صورت مستقیم بر سبد خانوار تاثیر دارد، افزایش نرخ آن به خصوص برای روغن‌های دیزلی همواره با ملاحظات زیادی موافقت می‌شود. با توجه به دستوری بودن قیمت محصولات روانکار نهایی، در صورت کاهش قابل توجه قیمت دلار یا نفت کوره حاشیه سود این محصول افزایش می‌یابد و در نتیجه بازار فروش داخل به شدت رقابتی شده به‌گونه‌ای که ممکن است شرکت‌ها مجبور شوند محصولات خود را با تخفیف به فروش برسانند.
هرچه درجه کیفی محصولات تولیدی افزایش یابد، حاشیه سود آنها نیز رشد خواهد کرد، به گونه‌ایی که کمترین حاشیه سود برای روغن موتور دیزلی و بیشترین آن برای روغن موتورهای 0-5W30 می‌باشد. علیرغم پایین بودن حاشیه سود تولید روغن موتورهای دیزلی و به طور کلی روغن‌های نهایی خودرویی در شرایط تورمی، پالایشگاه‌های کشور باید نیاز تولید داخلی را در اولویت قرار دهند. طبق بررسی‌های انجام شده، بار اصلی تولید روغن موتورهای خودرویی کشور بر دوش نفت بهران می‌باشد و شرکت‌های نفت سپاهان و ایرانول بصورت شناور فروش داخلی و صادراتی خود را در راستای افزایش حاشیه سود تغییر می‌دهند.
روانکارهای صنعتی مشمول قیمت‌گذاری دستوری نمی‌باشند و حدود 15 درصد کل روانکارهای تولیدی نهایی در کشور را شامل می‌شود. مصرف‌کننده‌های این محصولات بسیار وفادار می‌باشند و در صورت انتخاب یک برند معمولا به سختی تامین‌کننده خود را تغییر می‌دهند.
روغن‌پایه:
ایران در حال حاضر دارای تکنولوژی تولید روغن پایه گرید 1 است. در نتیجه محصولات جانبی کم ارزش‌تری تولید می‌کند. امروزه اکثر پالایشگاه‌های تولیدکننده روغن‌پایه گروه یک دنیا، خطوط تولید خود را به گریدهای بالاتر (عموما 2 و 3) ارتقا می‌دهند و در حال حاضر هیچ پالایشگاهی اقدام به تاسیس شرکت برای تولید روغن گرید 1 نمی‌کند. روغن‌های پایه گروه 1 بیشتر برای تولید روغن‌های نهایی دیزلی و خودروهایی احتراقی داخلی و برخی از کشورهای همسایه (مثل افغانستان و عراق و ...) مورد استفاده می‌گردد و خودروهای هیبریدی و الکتریکی به روغن‌پایه‌های با گرید بالاتر نیاز دارند. در حال حاضر شرکت‌ها برای تولید روغن‌های نهایی با گرید بالا، اقدام به واردات روغن‌پایه‌های گرید 2 و 3 می‌کنند.
در حال حاضر بخش قابل توجهی از روغن‌پایه تولیدی صادر می‌گردد. بر اساس توافقی که بین تولیدکنندگان روغن‌پایه و انجمن پالایشگاه‌های روغن‌سازی در جلسه تنظیم بازار حاصل شد، مقرر گردید هر هفته 1,200 تن روغن‌پایه SN500 در بورس کالا عرضه گردد. با توجه به برداشته شدن معافیت مالیاتی صادرات روغن‌پایه و اکستراکت، دو شرکت نفت ایرانول و سپاهان که صادرات روغن‌پایه بیشتری دارند، از این قانون آسیب خواهند دید.
نکات مرتبط با محصولات جانبی شرکت‌ها
اکستراکت:
اکستراکت، محصول جانبی و غنی از مواد آروماتیک می‌باشد. این محصول در کارخانجات ساخت دوده صنعتی، تایر اتومبیل، لاستیک، کمک فنر، تولید کفش، حلال در ساخت چسپ، پولیش‌ها و ... استفاده می‌شود. حدود 10% اکستراکت تولیدی در بازارهای داخلی به فروش می‌رسد که قیمت‌گذاری آن بر اساس قیمت محصولات مشابه انجام می‌گردد. اکستراکت عمدتا به کشورهای جنوب خلیج‌فارس و آسیای جنوب شرقی صادر می‌گردد.
اسلک‌وکس و پارافین‌وکس:
اسلک‌وکس محصول جانبی دیگر این صنعت است که بالای 10 درصد روغن دارد و باید چند مرحله عملیات دی‌وکسینگ روی آن انجام گردد تا درصد روغن آن کمتر شده و محصول با کیفیت‌تری تولید گردد که به آن پارافین‌وکس می‌گوییم. پارافین‌وکس عمدتا در صنایع آرایشی، بهداشتی، دارویی، شمع‌سازی و ... کاربرد دارد و هر چه درصد روغن آن کمتر باشد، محصول مرغوب‌تری خواهد بود.
طرح توسعه شرکت‌ها
شسپا:
شرکت نفت سپاهان، برنامه جایگزینی 50 هزار تن روغن‌پایه گرید 1 با روغن‌پایه گرید 2 و 3 تا انتهای سال 1402 را دارد.
شرانل:
فاز 1 طرح توسعه نفت ایرانول در واحد موم‌گیری است که منجر به بهبود جداسازی محصولات اسلک‌وکس و روغن‌پایه می‌گردد. در نتیجه بهره‌برداری از این فاز، شرکت سالیانه قادر به تولید حدود 11 میلیون لیتر روغن‌پایه اضافه بر ظرفیت (بدون افزایش خوراک) می‌گردد و محصول اسلک‌وکس خشک با درصد روغن بسیار پایین (زیر 10 درصد) ایجاد می‌کند. این فاز در سال 1401 به بهره‌برداری خواهد رسید.
فاز 2 طرح توسعه شرکت مرتبط با تولید پارافین‌وکس از اسلاک‌وکس تولیدی در فاز 1 می‌باشد که به محصول پارافین با درصد روغن پایین (زیر 3 درصد) منجر می‌گردد و در سال 1403 به بهره‌برداری می‌رسد.
ارزش بازاری شرکت‌ها (دلاری)
نتیجه‌گیری
با توجه به اینکه بخش با اهمیت هزینه شرکت‌ها دلاری و وابسته به قیمت نفت است و بخش عمده درآمد به خصوص در نفت بهران داخلی و دارای نرخ‌گذاری دستوری است، شرکت‌ها بیش از اینکه از رشد قیمت نفت یا دلار منتفع شوند، متضرر می‌گردند. (مگر اینکه دولت به سرعت با درخواست شرکت‌ها برای افزایش نرخ موافقت کند.) با توجه به جهش قیمت نفت و عدم چشم‌انداز افت شدید دلار، به نظر بهای تمام شده شرکت‌ها در مسیر افزایش قرار گرفته اما درآمد آنها ثابت باقی مانده است. علاوه بر این، با توجه به لغو معافیت مالیاتی محصولات خام صادراتی، سود شرکت‌ها از صادرات روغن‌پایه تحت شعاع قرار می‌گیرد. و نکته پایانی اینکه، شکست مذاکرات وین، ریسک سرمایه‌گذاری در این صنعت در بازه زمانی کوتاهمدت را افزایش خواهد داد.
نکات کلان صنعت
تاثیرات برجام بر این صنعت
اطلاعات کلی شرکت‌های این صنعت
بررسی حاشیه سود شرکت‌ها
نسبت‌های کارایی
روند رشد درآمد شرکت‌های کاشی و سرامیک
تغییرات P/E TTM شرکت‌ها پس از انتشار گزارش‌های فصل پاییز 1400
ارزش دلاری صنعت کاشی و سرامیک
:نتیجه‌گیری
در حال حاضر نمادهایی نظیر کپارس، کساوه و کحافظ با توجه به نکات مطرح شده، طرح‌های توسعه و تیم مدیریتی توانمند از وضعیت بهتری برخوردار می‌باشند.
طرح‌های توسعه:
۱) کحافظ: طرح توسعه کاشی پرسلانی با کیفیت سایز بزرگ با ظرفیت اسمی ۵ میلیون متر مربع (انتهای سال ۱۴۰۰ به بهره‌برداری خواهد رسید.)
۲) کپارس: تغییر بخشی از خط تولید کاشی دیواری و کف به کاشی پرسلانی و بهبود خط تولید پرسلان و افزایش ظرفیت آن به 1.5 میلیون متر مربع در مهر ماه سال ۱۴۰۰ که به افزایش حاشیه سود این شرکت منجر شد.
۳) کساوه: این شرکت علاوه بر منفعت از افزایش سودآوری کپارس به عنوان سهامدار عمده، دو خط تولید کاشی‌های اسلب و پرسلانی با کیفیت با ظرفیت اسمی به ترتیب 1.5 و 2 میلیون متر مربع را تا سال آینده به بهره‌برداری می‌رساند.
با توجه به اینکه کساوه تنها تولیدکننده کاشی‌های اسلب در ایران می‌باشد می‌تواند در میان‌مدت حاشیه سود خوبی برای سهامداران ایجاد نماید.